Geçen yazımda diasporada yaşayan Kürtlerin ülkeden kopuş nedenlerini ve Avrupa ülkelerine gelişlerini yazmıştım. Diasporada yaşayan Kürtlerin gelmek zorunda kaldıkları Avrupa ülkelerinde kalıcı olduklarını ve süreç içerisinde ciddi anlamda dejenerasyon ve asimilasyon ile karşı karşıya olacaklarına değinmiştim.

Diasporada yaşayan Kürtlerin kendi ulusal varlıklarından, dilinden ve kûltûrlerinden kopmamaları, yani asimile olmamaları için diasporadaki Kürt kurumlarına ve Güney Kürdistan hükümetine büyük görev ve sorumluluklar düştüğünü de dile getirmiştim.

Bu yazımda ise bu görev ve sorumlulukların neler olduğuna değinmeye çalışacağım.

Diasporada yaşayan diğer halkların devletlerinin olması o halkların asimile olmamaları açısından büyük bir avantaj sağladığını dile getirmiştim.

Kürtlerin bağımsız bir devleti olmadığı için diğer halklara oranla daha erken ve kolay dejenere ve asimile olabileceklerini yazmıştım.

Diasporada yaşayan Kürtlerin asimile olmamaları ve kendi ulusal benliklerini korumaları ve kaybetmemeleri için diasporadaki Kürt kurumları bir araya gelerek ortak bir strateji belirlemeli, kalıcı ve uzun vadeli programlar oluşturmalıdırlar.

Kürt çocukları bulundukları ülkelerin dillerini zaten öğrenmektedirler. Çocukların öncelikli olarak kendi anadillerini öğrenmeleri gerekir. Kendi anadillerini öğrenmelerinde en önemli etkenlerden birinin anne ve babanın, yani ailenin kendi aralarında Kürtçe konuşabilmesidir.

Yetişkin aile bireylerinin bunu kendi halkına karşı bir sorumluluk bilinci ile görmesi ve ilke haline getirmesi oldukça elzemdir. Bunun yanısıra Kürt gelenek, görenek ve yaşam biçimini yaşamaları da oldukça önemlidir.

Diasporadaki Kürt kurumları Avrupa Birliği devletlerinden okullarda Kürtçe ders hakkını elde etmek için talepte bulunmalıdırlar. Bu talebin elde edilmesi de tek başına yeterli gelmemektedir.

Bu talep sonucunda elde edilen anadilde ders hakkının yürütülebilirliliği ve sürekliliği açısından ailelerin, kazanılan bu hakkın uygulanması için ebeveynlerin kendi çocuklarının anadilde ders almaları için çaba göstermeli ve onları dillerine ve kültürlerine sahip çıkmaya teşvik etmelidirler.

Öyleki geçmiş yıllarda KOMKAR başta olmak üzere diğer Kürt kurumlarının ve ailelerin yürüttüğü anadilde ders hakkı kampanyası Almanya Eğitim Bakanlığı tarafından benimsendi ve o hak Kürt çocukları için verildi. Ancak elde edilen bu kazanımlara Kürt çocuklarının ve ailelerinin yeterince önem ve ilgiyi göstermedikleri ortaya çıktı.

Anadilde eğitimde, öncelikli ve belkide en önemli olan ise Kürt aileler kendi çocuklarıyla Kürtçe konuşmalı ve okullarda elde edilecek ders hakkına sahip çıkmalı ve çocuklarını elde edilen anadilde ders gruplarına yazdırmaları gerekir.

Kürtçe danışman hakkı talebinde bulunmak da asimilasyonun önüne geçmek için bir etken olabilir.

Avrupa'nın belli başlı kentlerinde ve özelikle Kürtlerin yoğun olarak yaşadıkları kentlerde Kürt Kültür Merkezleri, Kürt Dil Enstitüleri kurarak, bu kurulacak kurumlar vasıtasıyla da Kürt kültürünün yaygınlaşması ve yaşatılması sağlanabilinir.

Avrupa'da Kürt Kültür Festivalleri düzenlemeli ve bu festivallerde özelikle Kürt çocuk ve gençleri için özel programlar yapılmalıdır.

Kürtlerin ulusal giyim ve kuşamını tanıtmaya yönelik defile günleri yapılmalıdır.

Diasporadaki Kürt gençlerinin ülke ile ilişkilerinin canlı tutulması için Güney Kürdistan hükümeti ile koordineli projeler oluşturulmalı ve bu projeler üzerinden ülke ile olan bağ sağlamlaştırılmadır.

Diasporadaki Kürt işveren ve diğer mesleklerden doktor, öğretmen, hukukçu. yazar ve sananatçılar ile Güney Kürdistan hükümeti öncülüğünde ülkedeki kurumlarla diyalog ortamı geliştirilmelidir.

Güney Kürdistan hükümeti yurtdışındaki Kürtlerin sorunlarina katkı sunabilecek, Parlemento bünyesinde bir temsilyet kurumu oluşturmalı.Bu kurum, diaspora ve Güney Kürdistan parlemento arasında köprü görevi üstlenmeli ve olası sorunlara çözüm olabilmelidir.

Sonuç olarak diasporadaki Kürtlerin asimile olmaması ve kendi ulusal benliklerinden uzaklaşmaması için hem diasporadaki Kürt kurumlarına ve hem de Güney Kürdistan hükümetine önemli görev ve sorumluluklar düşmektedir.