Bir göç ve başarı hikayesi

Darío Brooks ve Margarita Rodríguez

Nico Williams ve Lamine Lamine Yamal İspanya futbol takımında iki kardeş gibi.

Williams Cuma günü 22 yaşına girerken, Yamal Cumartesi günü 17 yaşına girdi. Her ikisi de Afrikalı göçmen ailelerin çocukları. İkili, İspanya’ya galibiyetleri getiren golleri attı. İngiltere’yle karşı oynanacak Euro 2024 final karşılaşmasında da yakından izlenecek.

İki forvet, Gürcistan’a karşı İspanya’nın 4-1 galip geldiği çeyrek final maçında parlarken, Lamine, Fransa’ya karşı oynanan ve 2-1 İspanya’nın kazandığı yarı finaldeki golü attı ve Avrupa Şampiyonası’nda gol atan en genç futbolcu unvanını aldı.

Dördüncü kez Avrupa Şampiyonu olmak isteyen İspanya’da ikilinin bağlantısı başarı için büyük bir önem taşıyor.

İkili, saha dışında da iyi arkadaşlar ve TikTok’ta eğlenceli koreografileriyle tanınıyorlar.

Birbirlerinden ayrılmıyorlar ve son yıllarda göçle dönüşen ülkenin sembolleri haline geldiler.

Avrupa Üniversitesi’nde Liderlik ve İletişim uzmanı Profesör Moises Ruiz BBC Mundo’ya yaptığı açıklamada “İspanya için gurur kaynağı oldular, Yeni İspanya’nın pozitif paradigmaları” dedi.

“Çaba ve zorluklarla dolu bir aile geçmişinden gelen iki genç İspanyol. Alçakgönüllülüğün ve yeteneğin iki modeli.”

Peki, bu iki oyuncunun hikayeleri ne ve nasıl süper yıldızlara dönüştüler?

Nico ve ağabeyi, Athletic Bilbao forması giyen Inaki Williams, İspanya’da doğdu ve büyüdü.

Nico’nun geçmişinde umut, göç, zorluklar, sıkı çalışma, kararlılık ve dayanışma var.

Anneleri Maria, eşi Felix ile birlikte daha iyi bir yaşam için 1994’te Gana’dan İspanya’ya yola çıktıklarında İnaki’ye hamileydi.

Yolculukları sırasında Sahra Çölü’nün büyük kısmını yürüyerek aşktılar.

İnaki, İspanyol medyasına yaptığı açıklamada anne ve babasının Kuzey Afrika’daki İspanyol toprağı Melilla’ya sınır telini aşarak geçtiğini anlattı.

İnaki Mardones Aja ise BBC Mundo’ya yaptığı açıklamada “Onlara savaş yaşayan bir ülkeden geldiklerini söylemeleri tavsiye edilmişti ve onlar da Liberya’da geldiklerini söylediler. Uzun yıllar ben de Liberyalı olduklarını düşündüm. O zamanlar bir Katolik misyoner grubunda öğrenciydim ve göçmenlerle ilgileniyorduk” diyor.

O zamanlar bir rahip olan ve şimdi İspanya’nın kuzeyindeki Santander’de bulunan bir Katolik hastanesinde çalışan Mardones, o dönem hükümetin Mellila’daki göçmenlerin ülkenin farklı kesimlerine yerleştirilmesini organize ettiğini anlatıyor.

“Nico’nun anne ve babası Caritas de Bilbao kurumu aracılığıyla Bilbao’ya gelmişti. İngilizce bildiğim için benden de bu gruba yardımcı olmamı istediler.”

'Bir onur'

Mardones, bir seferinde o zaman hamile olan Maria’nın durumunu sormaya gittiğini ve kendisine biraz rahatsız olduğunu söylediğini anlatıyor.

Mardones derhal Maria ve Felix’i hastaneye götürdü. Kısa bir süre sonra bir erkek bebek dünyaya geldi ve adını Inaki koydular.

“Doğmak üzere olan bir bebeğe adınızın konulmak istenmesi her zaman büyük bir hediye ve onur. Sonra da o bebeğin bugün başardıklarını başarmış olması inanılmaz bir şey.”

Annesi bizi ayırt etmek için bize küçük Inaki ve büyük İnaki derdi. Geçen yıl onlarla birlikteydim ve şimdi işlerin değiştiğini söyledim. Inaki büyük oyuncu olmuştu.”

En küçük Williams, Nicholas Williams Arthuer, ağabeyinden sekiz yıl sonra 2002’de Pamplona’da dünyaya geldi.

Nico, İspanyol medyasına yaptığı açıklamada “Anne ve babamın bizim için yaptıklarına hep minnet duyacağım. Onlar savaşçılar. Kimse bize bir şey vermezken, bize saygıyı, sıkı çalışmayı işlediler” dedi.

Nico ayrıca “Doğrusu şu ki, anne ve babam oldukları için çok gururluyum ve onların da oğullarından gurur duymaları için elimden gelen her şeyi yapıyorum” diye konuştu.

Ağabey ve kardeşi

Felix Williams, ailesini geçindirebilmek için iş fırsatları bulamadığından Londra’ya taşındı. Burada masaları temizledi. Ayrıca, güvenlik görevlisi olarak çalıştı. Buna Chelsea’nin stadı Stamford Bridge’in kapıları da dahildi.

Felix Williams 10 yıl boyunca uzaktayken, Inaki Nico için baba figürü haline geldi. Maria ise ailesini geçindirebilmek için üç işte birden çalışıyordu.

Ağabeyi Nico’yu okuldan alıyor ve yiyecek bir şeyler hazırlıyordu. Ayrıca seçkin bir sporcu olarak başarılı olabilmek için nasıl davranması gerektiğini söylüyordu.

Nico da İnaki için “Benim için bir referans noktasıydı. Her şeydi. Anne ve babama yardım etti, yiyebilmemi, okula gidebilmemi, giyinebilmemi sağladı. Çok iyi anlaşırız. Ağabeyim benim ama ayrıca babam gibi de” diyor.

28 Nisan 2021’de her ikisi de Athletic Bilbao’nun Real Valladolid ile oynadığı maçta ilk kez sahaya çıktılar.

Çocuk deha Lamine

Lamine Yamal'ın anne ve babası da Afrika’dan göçtüler.

Babası Mounir Nasraoui Fas doğumlu, annesi Sheila Ebana da Ekvador Ginesi’nden. Her ikisi de Barcelona’nın dışına yerleşti.

Nasroui Pazar günkü finalden önce gazetecilere yaptığı açıklamada gururla “Doğduğu andan itibaren yıldız olacağını biliyordum” dedi.

Lamine daha bebekken, dünya futbolunun en büyük isimlerinden Lionel Messi’yle görüştü. Arjantinli yıldız daha 20 yaşında bile değildi ve UNICEF’in yardım kampanyasına katılmıştı. Barcelona’nın stadyumunda bir bebekle, Lamine Yamal ile poz verdi.

Lamine’in babası şakayla karışık “Hayattaki bir tesadüf ya da Lamine’in Leo’ya verdiği bir nimet” diyor.

Genç yıldızın hikayesi, Barcelona’da turizmden uzaktaki işçi sınıfı bölgesi Racafonda’da başladı. Beton zeminlerin üzerinde oynuyordu.

Babası “Hep oynamak için spor merkezine giderdi. Herkesle, 7, 15, 17 ve 18 yaşındaki çocuklarla oynardı. Ve evet diğerlerinden önce olgunlaştı ve katkı sunan herkesten gurur duyuyorum” dedi.

Parlak bir gelecek

Yetenekleri fark edilince, Barcelona’ya denemeye götürüldü ve La Masia’ya kabul edildi. La Masia Barcelona kulübünün, Messi’nin de yetiştiği futbol okulu. Yamal burada yatakhane, yiyecek, eğitim aldı, aynı zamanda futbolunu geliştirdi.

Üst üste rekorları kırdı. 15 yaş 290 günlükken Barcelona forması giyen en genç oyuncu oldu. 16 yaş ve 57 günlükken İspanya milli takımının en genç oyuncusu ve gol atan futbolcusu unvanını aldı. Euro 2024’te de turnuva tarihinin gol açan en genç oyuncusu oldu.

Gol attığı zaman yaptığı kutlamalar da hep yetiştiği Rocafonda mahallesine gönderme vardı. Parmaklarıyla 304 işaretini yapıyordu. Bu, Racafonda’nın posta kodu ve Yamal’ın kökleriyle gurur duyduğuna dair gösterge.

Kardeş gibiler

İspanyol takımının bu kuşağında Nico, Lamine’de ruh eşini buldu. Tıpkı ağabeyi Inaki gibi o da Yamal’a sahip çıktı.

İspanyol gazetesi Sport’ın Genel Yayın Yönetmeni Joan Wehils “Birlikte gülen, mutlu, bugün neredeyse iyi oynamak kadar önemli olan değerler aktarımı yapan iki genç futbolcuya sahip olmak İspanya’nın imajı için harika” diyor.

Yaptıkları her şey bir fenomene dönüşüyor. İspanya adına attıkları gollerden sonra yaptıkları danslar sosyal medyada viral oluyor.

Dostlukları, İspanya’nın Kolombiya ve Brezilya’yla oynadıkları hazırlık maçları öncesi ilk olarak milli takıma çağırıldıkları Mart ayına dayanıyor. Teknik Direktör Luis de la Fuente Nico’dan genç Lamine Yamal ile ilgilenmesini istedi. Nico da 16 yaşındaki Yamal’ın akıl hocası olmayı kabul etti.

Birçok kişi için Yamal’ın Nico ile ilişkisi ağabeyi Inaki’ye benziyor. Ancak Nico için daha fazlası bu. Nico şakayla karışık “Yamal’a söyledim. ‘Babasından’ öğrenmesi gerekiyor. O da benim” diyor.

Katkıda bulunan: Carlos Serrano

BBC Türkçe